دشت لوت (کویر لوت)

 به نقل از Interior-design-hacks ایران چهار فصل، به دلیل شرایط اقلیمی خاص ومتفاوت خود جاذبه های متنوع و دیدنی بسیاری دارد. گستردگی تقسیمات کشوری سبب شده است تا در هر گوشه از این سرزمین به موردی شگفت انگیز بربخوریم. همان طور که مناطق شمالی به سرسبزی و طراوت بی اندازه شهره هستند؛ در بخش وسیعی، به ابعاد چند استان دشت لوت (کویر لوت) با در اختیار گرفتن 10 درصد از مساحت کل کشور توجهات را به خود جلب می کند. حریم کویر 175 هزار متر ادامه پیدا کرده و قسمتی از خراسان جنوبی، کرمان و سیستان و بلوچستان را تحت سیطره قرار داده است. بسیاری  مردم تصور می کنند که بیابان ها و نمک زار چندان از لحاظ گردشگری دارای پتانسیل نیستند؛ این فضا به روشنی همچین ادعایی را زیر پا می گذارد. در مجله مستر بلیط این بار به بررسی این پدیده طبیعی تماشایی پرداخته ایم که آشنایی با آن حتما حیرت زده تان می کند. اگر به ایران گردی، سفر، تجربه های تازه و ماجراجویی علاقه مند هستید؛ ادامه مطلب را به شما توصیه می کنیم.

وجه تسمیه دشت لوت (کویر لوت)

لوت، از واژه رت یا روت گرفته شده و معنای آن فاقد پوشش بودن، برهنگی و عریانی است. بر اساس لغت نامه دهخدا و عمید، به محلی هیچ گونه پوشش گیاهی در آن دیده نشود، لوت می گویند. همچنین تمثیلی از فقر و نداری نیز محسوب می شود.

تفاوت بیابان و کویر

به طور واضح جغرافی دان ها واژه کویر را برای اطلاق به این محدوده مناسب نمی دانند. دلیل این امر به تفاوت بین معانی برخی لغات باز می گردد. محوطه وسیعی که حتی ذره ای گیاه در آن نمی روید، جانوری آن جا زندگی نمی کند، حجم نمک بالایی دارد و خاک آن باران را هم نمی بیند؛ کویر گفته می شود. اما بیابان اغلب مساحت بیشتری دارد و علی رغم گرما و خشکی فوق العاده خود، کاملا بی آب و علف نیست. کویر می تواند تنها بخشی از یک بیابان یا دشت باشد. به همین علت بوم شناسان و محققان اصرار دارند تا به طور صحیح، ترکیب دشت لوت که درست و جامع تر است؛ به کار برده شود.

https://mrbilit.com/mag/dasht-e-lut/